به بیان ساده اصلی ترین تفاوت چیلر جذبی و تراکمی در این است که در چیلرهای تراکمی کمپرسور وجود دارد و مصرف اصلی انرژی، مصرف برق است اما در چیلر جذبی کمپرسور وجود ندارد و به جای آن ژنراتور و ابزوربر وجود دارد که مصرف اصلی انرژی در این چیلرها بر پایه سوخت طبیعی است.

انتخاب چیلر تراکمی یا جذبی می تواند متأثر از ظرفیت برودتی مورد نیاز، شرایط اقلیمی محل پروژه و هزینه های مصرف انرژی باشد. اما امروزه، فارغ از این عوامل و با ارزیابی کامل تری، چیلرهای تراکمی و جذبی را می توان از زوایای دیگری نیز با یکدیگر مقایسه نمود:

1. ضریب عملکرد (COP): ضریب عملکرد چیلر در واقع نشان دهنده راندمان مصرف انرژی آن می باشد. چنانکه نسبت گرمای دریافتی در اواپراتور به مجموع انرژی مصرفی در مصرف کننده ­ها (کمپرسور، کندانسور هوایی، برج خنک کننده، پمپ و ژنراتور) به عنوان نسبت راندمان انرژی یا همان ضریب عملکرد تعریف می شود. ضریب عملکرد بر مبنای شرایط یکسان (شرایط استاندارد تهویه) در چیلرهای تراکمی هوایی تا 3.5 و در چیلرهای تراکمی آبی تا 6 قابل دستیابی می باشد. این در حالی است که ضریب عملکرد چیلرهای جذبی در بهترین حالت (چیلرهای جذبی دو اثره) 1.4 خواهد بود.
2. ابعاد و وزن دستگاه: با اضافه شدن ژنراتور، جذب کننده و سایر تجهیزات جانبی، ابعاد چیلرهای جذبی نزدیک به دو برابر چیلرهای تراکمی در ظرفیت مشابه بوده و فضای بیشتری را برای استقرار در موتورخانه ملزم می سازند. بعلاوه با توجه به وزن بیشتر این چیلرها، بایستی زیرسازی و شاسی های مقاوم تری جهت جایگذاری چیلرهای جذبی پیش بینی شود.
3. هزینه خرید و سرمایه گذاری اولیه: هزینه خرید چیلرهای جذبی تک اثره، حدود 50 درصد و چیلرهای جذبی دو اثره (شعله مستقیم)، نزدیک به دو برابر از هزینه خرید چیلرهای تراکمی در ظرفیت مشابه، بیشتر است.
4. هزینه سرویس و نگهداری: هزینه های سرویس و نگهداریِ چیلرهای جذبی به علت وجود تجهیزات بیشتر، بزرگتر و حساس­­تر به مراتب در مقایسه با چیلرهای تراکمی بالاتر است. به خصوص آنکه فشار منفی موجود در سیستم چیلرهای جذبی، حساسیت و دقت بیشتری را جهت جلوگیری از نشتی و ورود اکسیژن می طلبد.
5. مصرف آب: به دلیل وجود جذب کننده در چیلرهای جذبی، نیاز به آب خنک کننده جهت دفع حرارت، نسبت به چیلرهای تراکمی آبی با ظرفیت مشابه، بیشتر است و این به معنای مصرف آب بیشتر و الزام استفاده از پمپ ها و برج های خنک کننده بزرگتر نیز می باشد.
6. مصرف انرژی: سوزاندن سوخت های فسیلی جهت تأمین منبع گرمایی ژنراتور در چیلرهای جذبی، علاوه بر انتشار مواد آلاینده بیشتر در محیط زیست، هزینه قابل توجهی را به سیستم نیز تحمیل می کند. این در حالی است که می توان مصرف برق بیشتر چیلرهای تراکمی را با بکارگیری سیستم های کنترلی هوشمند تا میزان قابل توجهی بهینه سازی نمود. به همین علت در مجموع، هزینه جاری چیلرهای جذبی که علاوه بر مصرف انرژی، شامل هزینه های مصرف آب و سرویس و نگهداری نیز می شود، در مقایسه با چیلرهای تراکمی بیشتر براورد می گردد.
7. سطح صدای کارکرد دستگاه: میزان صدای تولیدی چیلرهای جذبی (به جز نوع شعله مستقیم) به علت وجود قطعات متحرک و مکانیکی کمتر، نسبت به چیلرهای تراکمی پایین تر است.
8. شرایط اقلیمی: با توجه به الزام وجود برج خنک کننده در چیلرهای جذبی، امکان استفاده از این سیستم در مناطق مرطوب وجود ندارد. چراکه اساس کار برج­ های خنک کننده، سرمایش تبخیری بوده و وجود هوایی نزدیک به شرایط اشباع نمی تواند برای مکانیزم خنک کاری آنها مناسب باشد. در حالیکه به کمک چیلرهای تراکمی هوایی، بسادگی می توان حتی در شرایط هوایی کاملاً مرطوب، نیاز برودتی موجود را تأمین نمود.

چیلر جذبی بهتر است یا تراکمی ؟

با توجه به موارد مهمی که در بالا بررسی نمودیم به راحتی می توان به سوال چیلر جذبی بهتر است یا تراکمی پاسخ داد.از آیتم های بررسی شده ، چیلر تراکمی برتری محسوسی نسبت به جذبی دارد و به همین علت کاربرد آن در صنعت تهویه مطبوع و صنایع دیگر نسبت به جذبی وسیع تر است.

ولی در یک مورد آن هم زمانی که یک منبع حرارتی مستقیم (مانند یک شعله آتش در حال اتلاف) و یا یک منبع حرارتی غیر مستقیم (مانند گرمای بازیافت شده از یک فرآیند در حال اتلاف) در مکانی در دسترس باشد می توان با نصب چیلر جذبی و تزریق حرارت مورد نظر به سیکل آن ، انرژی حرارتی در حال اتلاف را به کار تبدیل و عمل سرمایش را با آن انجام داد. در بقیه حالات قطعا استفاده از چیلر تراکمی از ابعاد مختلف نسبت به جذبی بهینه تر و به صرفه تر خواهد بود. همچنین در محل هایی که نمی توان برق ۳ فاز به مقدار کافی تامین کرد و یا تامین با مشکلات فراوان همراه است ، استفاده از چیلر جذبی به جای تراکمی می تواند یکی از گزینه ها باشد.